wtorek, 27 listopada 2012

Kamienie na szaniec

PODSTAWOWE INFORMACJE
tytuł: "Kamienie na szaniec"
autor: Aleksander Kamiński
gatunek: Literatura faktu z elementami relacji pamiętnikarskiej (reportaż wojenny/ powieścio-dokument)
temat i główna problematyka utworu: Książka jest o życiu w czasie wojny i o tym jak wpłynęła ona na los i wybory bohaterów, którzy odrzucając swe marzenia podjęli nierówną walkę z okupantem.  
literackie korzenie książki: Książka powstała na podstawie pamiętnika Tadeusza Zawadzkiego: "Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec", a tytuły obu tych utworów pochodzą od wiersza Juliusza Słowackiego: "Testament mój".
ogólnie: Książka ta opowiada prawdziwą historię warszawskich harcerzy z Szarych Szeregów, którzy należeli do pokolenia kolumbów, a ich przeznaczeniem była walka o ojczyznę. Mimo to nie poddawali się i wciąż wierzyli w lepsze Jutro. "Zośka", "Rudy" i "Alek" stali się polskimi symbolami  bohaterstwa i przyjaźni. Pierwsze wydania konspiracyjne książki ukazały się w 1943 roku, spełniły one ogromną rolę agitacyjną. Do 1956 roku książka była zakazana. Dziś jest z kolei lekturą obowiązkową.

MOJA OPINIA
Nie lubię lekcji historii, które niestety przez swój zły format zwyczajnie w świecie nudzą, ale jednocześnie uwielbiam słuchać historii o dzieciństwie moich rodziców, wujków, dziadków... Nie lubię kuć wszystkich możliwych dat związanych z Mezopotamią, ale historia mojej ojczyzny, a zwłaszcza ta stosunkowa niedaleka jest dla mnie podstawą i koniecznością. Ta książka jest złączeniem tych dwóch historycznych priorytetów. Dotyczy ona wojny od której minęło zaledwie ok. siedemdziesiąt lat, a także składa się z wojennych przygód. Czytanie o rysowaniu kotwic i wywieszaniu polskich flag, które trzyma w napięciu, a potem przynosi dumę i zadowolenie jest dla mnie niezmiernie interesujące.
WOJNA. Igranie z śmiercią. Kuszenie losu. Poświęcenie wszystkiego. Odwaga. Przyjaźń. Straty. Łzy. Walka. Zabawa. Duma. WOJNA...
Życie w wolnej Polsce to dar.
"Opowieść o wspaniałych ideałach BRATERSTWA i SŁUŻBY, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i PIĘKNIE ŻYĆ”.


Oni istnieli naprawdę



Od lewej: Alek (Aleksy Daiwdowski), Rudy (Jan Bytnar) 
i Zośka (Tadeusz Zawadzki)


3 komentarze:

  1. Pamiętam jak to czytałam, wspaniała książka :). Bardzo życiowa i pouczająca piękna historia :)

    ZAPRASZAM:
    http://teenagers-troubles.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Moja ulubiona lektura. Czytana jednym tchem.. pomijając ostatnie 20 stron, których nie mogłam doczytać zamykając oczy ze zmęczenia.
    + genialny klimat z tą muzyką w tle na Twoim blogu :3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję :).
      Czasem melodia potrafi wyrazić więcej niż tysiąc słów.

      Usuń